Bericht uit Australie.
Ik had al wel wat zoekuurtjes achter de rug toen ik een messenger bericht kreeg van Leonie Bedford uit New South Wales, Australie, met de mededeling dat Johannes Vernes haar bet-overgrootvader was en of ik wat meer informatie had.
Kapitein Pieter Vernes , zoon van Johannes geboren 1785, broer van Arie (de binnenvaartschipper, mijn betovergrootvader) en Evert Arend (scheepstimmerman), had twee kinderen. Hij was gehuwd met Elisabeth Prins, zelf weer dochter van een zeeman, de Zee-Kapitein Aalbert Prins, die volgens mijn gegevens kort na haar geboorte al is overleden.
Bekend en onbekend.
Hun twee kinderen waren Aalbert geboren 1834 en Johannes geboren 1832. Aalbert 17 jaar oud op zijn eerste zeereis, aan boord bij zijn vader, sloeg bij Grintenland overboord en verdronk.
Voor wat betreft Johannes, stuurman geworden in 1855, waren een huwelijk (met Jacoba Cornelia Abels (2-10-1833 – 4-4-1904), in 1855 en echtscheiding in 1866, in Zierikzee, de laatste tekenen van leven. In de mij dan nog onbekende werkelijkheid leeft hij dan al 7 jaar in Australie. In nederland heeft hij nog een dochter, Elizabeth Pieternella Vernes, geboren 2-7-1856, te Zierikzee, overleden aldaar op 8 januari 1903, 47 jaar oud.
Australie
De rest van het verhaal van Johannes ontleen ik dus aan mijn nieuwe achternicht Leonie. Als stuurman aan boord van de Dirigo, ging hij aan wal op 14 april 1860, in New South Wales, Australie, om goud te gaan zoeken. In 1872 stierf hij na een ziekbed van 2 jaar aan leverfalen ten gevolge van de kwikdampen in het districtsziekenhuis van Bathurst.
Johannes trouwde Caroline Anson op 22 februari 1861 en had met haar 2 kinderen, Alfred (9 jän 1862), stierf 3 maanden oud) en Annie, Leonies bet-overgrootmoeder. Feitelijk was Johannes nog getrouwd in Nederland toen hij Caroline huwde.
Het is niet alles goud dat er blinkt.
Leonie bezocht jaren geleden de locatie waar de goudzoekers samen kwamen, een nagebouwde goudstad. Het eveneens nagebouwde hotel aldaar was oorspronkelijk door de zwager van Johannes, Aaron Anson gebouwd. Ook vond ze daar het attribuut dat uiteindelijk zijn dood werd, een kwikpot. De kwikpot werd in die dagen gebruikt om het goud te scheiden van het gesteente,